Lękaj się, ale działaj! Przygotuj się na FOF
Fear? Take It On, Act, and Get Ready for FOF

I am afraid, and who would not be? Supposedly, it is a natural reaction of the body, but the already angry depression can not be satisfied with its large amount. Uncertain future, uncontrolled changes in the state of health, loss of ability to perform various activities.

We must try to tame fear and uncertainty. It is worth getting acquainted with the course of the disease, symptoms, treatment and recommended ways to cope with the problems and difficulties that arise. Physical activity, healthy eating and stress avoidance help, but anyone who is ill knows that is easier said than done. Socialization is also helpful – getting sick together, sharing feelings, experiences and ideas. We can talk to support groups as well as family members to relieve tension and get support. We can also see a therapist, a psychologist and/or psychiatrist, to develop the best treatment strategy.

 

All our fears have a strong impact on our daily lives, and if left untreated, they cause various ailments and limitations. Anxieties are widespread nowadays, we experience them constantly in our stressful world as we are affected by diseases, problems and difficult life situations.

 

In neurological diseases, fears occur in the context of fear of losing control over body and mind, fear of social isolation due to difficulties in communicating and maintaining close relationships, fear of pain, fear of memory loss, or fear of loss of mobility associated with FOF (Fear of Falling), among others).

 

FOF or Fear of Falling is the fear of falling that often affects the elderly or people with balance disorders.

 

When the fear becomes prevalent or prevents a person from performing everyday activities, it can have serious consequences on quality of life and health. People with FOF often avoid physical and social activities, which can lead to social isolation, muscle weakness, loss of function, and an increased risk of falls.

 

We will have less anxiety if we focus on exercise. Balance and walking problems in everyday life are potential therapeutic targets that can help reduce fear of falling. Available assistive devices such as a wheelchair, walker, or cane can help us. Various therapies are also supportive, including cognitive behavioral therapy (CBT). The environment we move in also has a big impact: we can slip on the floor, trip over a rug, or bump into a corner; some homes are very uncomfortable (in mine, I am constantly attacked by door frames). Society – even if we sometimes avoid it – can also support us, family, friends or support groups can help us and strengthen our sense of safety.

 

It is important to remember that anxiety associated with neurological disease can also affect caregivers and family members of affected individuals.

 

And caregivers experience anxiety as well. It may be related to a sudden deterioration in the patient’s health, a sudden fall and impact, fear of difficult family and financial situations, or inadequate medical care. Severe anxiety leads to exhaustion and burnout. Therefore, it is important that family caregivers also receive appropriate support and help in coping with anxiety.

 

Be brave!

 

 Boję się, a kto by się nie bał? Niby jest to naturalna reakcja organizmu, lecz szalejąca już depresja nie może się nasycić jego ogromną ilością. Niepewna przyszłość, niekontrolowane zmiany stanu zdrowia, utrata zdolności wykonywania najróżniejszych czynności.

 

Musimy lęk i niepewność spróbować oswoić. Warto zapoznać się z przebiegiem choroby, jej objawami, leczeniem oraz polecanymi sposobami na radzenie sobie z pojawiającymi się problemami i trudnościami. Aktywność fizyczna, zdrowa dieta i unikanie stresu pomaga, jednak każdy chory wie, że łatwiej powiedzieć niż zrobić. Pomocna jest też socjalizacja — wspólne chorowanie, dzielenie się emocjami, doświadczeniami, pomysłami. Rozmawiać możemy zarówno z grupami wsparcia jak i bliskimi, by rozładować napięcie i otrzymać wsparcie. Udajmy się także do terapeuty, psycholog i/lub psychiatra opracują najlepszą strategię leczenia.

 

Wszystkie nasze lęki bardzo mocno wpływają na nasze codzienne życie, a nieleczone  powodują różne dolegliwości i ograniczenia. Lęki są dość powszechne w dzisiejszych czasach, doświadczamy ich ciągle w naszym stresującym świecie, bo dotykają nas choroby, problemy, trudne sytuacje życiowe.

 

W chorobach neurologicznych pojawiają się lęki związane m.in. z lękiem przed utratą kontroli nad ciałem i umysłem, lękiem przed odosobnieniem społecznym w związku z trudnościami w komunikacji i utrzymaniem bliskich relacji, lękiem przed bólem, lękiem przed utratą pamięci czy lękiem przed utratą mobilności, która łączy się z FOF (ang. Fear of Falling).

 

FOF, czyli Fear of Falling, to lęk przed upadkiem, który często dotyczy osób starszych lub osób z zaburzeniami równowagi.

 

Gdy lęk staje się przesadny lub uniemożliwia osobie wykonywanie codziennych czynności, może prowadzić do poważnych konsekwencji dla jakości życia i zdrowia. Osoby z FOF często unikają aktywności fizycznej i społecznej, co może prowadzić do izolacji społecznej, osłabienia mięśni, spadku sprawności i zwiększenia ryzyka upadków.

 

Będziemy się mniej bać, gdy skupimy się na ćwiczeniach. Problemy z równowagą i chodzeniem w codziennym życiu są potencjalnymi celami terapeutycznymi, które mogą przyczynić się do zmniejszenia lęku przed upadkiem. Pomóc nam może dostępny sprzęt wspomagający jak np. wózek inwalidzki, chodzik czy laska. Wsparciem są także różne terapie, w tym terapia poznawczo-behawioralna (CBT). Środowisko, w którym funkcjonujemy, ma na to również duży wpływ, możemy się poślizgnąć na podłodze, potknąć o dywan, bądź uderzyć o róg, niektóre domy są bardzo niemiłe (w moim ciągle atakuje mnie futryna). Społeczeństwo — mimo że czasem go unikamy, też może nasz wesprzeć, rodzina, przyjaciele czy grupy wsparcia mogą nam pomóc i zwiększyć nasze poczucie bezpieczeństwa.

 

Należy pamiętać, że lęki związane z chorobami neurologicznymi mogą wpłynąć na opiekunów i członków rodziny osób chorych.

 

I także opiekunowie doświadczają lęku. Może on być związany z nagłym pogorszeniem stanu zdrowia chorego, nagłym upadkiem i uderzeniem, obawie o trudne sytuacje rodzinne i finansowe czy na trafieniem na nieodpowiednią opiekę medyczną. Silne obawy prowadzą do zmęczenia i wypalenia zawodowego. W związku z tym ważne jest, aby opiekunowie również otrzymali odpowiednie wsparcie i pomoc w radzeniu sobie z lękami.

 

Bądź dzielny!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *