”Never give up on these classes!”
It started with curiosity, but it quickly became apparent that pole dancing is not only an art form, but also an amazing therapy.
It does not come without its problems. My body does not always respond the way I want it to, and I make a lot of mistakes. I have trouble with fast movements and balance, I can not jump. Sometimes I struggle with frustration when I find that I can not do certain movements the way I would like to. (Sometimes I use a different grip or perform certain activities in a different technical way). It is also difficult when I see other participants achieving certain goals and I am struggling with it because of my health condition. Sometimes there are moments when I am unsure if I have enough strength or ability, and in moments of doubt I shout in my head, „… I would rather die of ataxia than do this!”
Despite these difficulties, I feel accepted and valued for every little progress. My limitations, possibilities and needs are taken into account. Participating in classes has become a unique way to enjoy exercise, despite the limitations I struggle with. I can be myself and enjoy what I do without pressure or expectations. Improve well-being. Break out of the daily grind. Strengthen. Strengthen your muscles, balance and coordination to maintain your confidence and control your body.
Everyday life is still a challenge for me, but it is worth filling it with what brings us joy. Whether the activity we choose is part of a therapeutic plan or simply a one-time activity, it is important to find and spend time on what truly makes us happy and gives us a sense of fulfillment.
Try it out too, give pole dancing a chance! Remember that despite all odds, the body can do amazing things.
Ordinary activity or therapeutic tool: reduces stress, increases self-acceptance, improves well-being, develops and improves our sick life. It allows you to develop, express yourself and enjoy every step, regardless of the difficulties that may arise.
– ”Nigdy, nie rezygnuj z tych zajęć!”
Zaczęło się od ciekawości, jednak szybko okazało się, że pole dance to nie tylko forma sztuki, ale także niesamowita terapia.
Nie odbywa się to bez problemów. Moje ciało nie zawsze reaguje tak, jakbym chciała i popełniam wiele błędów. Mam problem z szybkimi ruchami i równowagą, nie wybiję się podskokiem. Czasami zmagam się z frustracją, kiedy okazuje się, że nie mogę wykonać pewnych ruchów tak, jakbym tego chciała. (zdarza mi się też wykorzystywać np. inny chwyt bądź też inaczej technicznie wykonywać pewne czynności). Trudne jest także, to kiedy widzę innych uczestników osiągających pewne cele, a ja się z tym zmagam, z powodu mojego stanu zdrowia. Czasem pojawiają się chwile niepewności czy mam wystarczająco dużo siły, czy zdolności, a chwilach wątpliwości w głowie krzyczę: “…prędzej umrę na ataksję, niż to zrobię!”.
Mimo tych trudności czuję się jednak akceptowana i doceniona za każdy mały postęp. Uwzględniane są moje ograniczenia, możliwości i potrzeby. Uczęszczanie na zajęcia stało się wyjątkowym sposobem na cieczenie się ruchem, mimo ograniczeń, z którymi się zmagam. Mogę być sobą i cieszyć się tym, co robię, bez presji czy oczekiwań. Poprawić samopoczucie. Oderwać się od codzienności. Wzmocnić. Wzmocnić mięśnie, równowagę i koordynację ruchową, by utrzymać pewność siebie i kontrolować swoje ciało.
Codzienność nadal jest mnie wyzwaniem, warto jednak wypełnić ją tym, co przynosi nam radość. Niezależnie od tego czy wybrana przez nas aktywność jest częścią planu terapeutycznego, czy po prostu wyjątkowym zajęciem, istotne jest znalezienie i poświęcenie czasu na to, co nas naprawdę cieszy i daje poczucie spełnienia.
Spróbuj i ty, daj pole dance szansę! Pamiętaj, że ciało może osiągnąć rzeczy niesamowite, pomimo przeciwności.
Zwykła aktywność czy terapeutyczne narzędzie: redukuje stres, zwiększa samoakceptacje, poprawia samopoczucie, rozwija i poprawia nasze chore życie. Pozwala się rozwijać, wyrażać siebie i czerpać radość z każdego kroku, niezależnie od trudności, jakie mogą się pojawić.